Dilbilgisine ve cümle yapısına başlarken, bunu hiç İngilizce bilmiyenleri göz önüne alarak, ilk adımdan itibaren anlatmaya karar verdik.
İngilizce’de temel cümle yapısı “ÖZNE” ile başladığı için önce şahıs zamirleriyle başlamak istiyoruz. Bunlar aşağıda sıralanmışlardır:
I (ben)
You (sen)
He (o – erkekler için)
She (o – kadinlar için)
It (o – hayvanlar ve cansizlar için)
We (biz)
You (siz)
They (onlar)
Normal bir cümlede “Özne”den sonra fiil gelir. Fiiller; bir iş, bir oluşu bildirirlerken, bazı cümlelerde ise sadece durum bildirildiği için, cümlenin yapısını tamamlamak için (TO BE – olmak) fiilinin “am”, “is”, “are” şekilleri kullanılır.
Şimdi bunları örneklerle görelim.
I come. Ben gelirim.
You come. Sen gelirsin.
He comes. O gelir.
She comes. O gelir.
It comes. O gelir.
We come. Biz geliriz.
You come. Siz gelirsiniz.
They come. Onlar gelirler.
Özne’ler yukarıda görüldüğü gibi zamir olabildikleri gibi, Ayşe, Ahmet,
Mehmet, Veya Benim kalemim, Onun evi, Sizin kayığınız şeklinde de olabilirler.
Bunları, yeri geldikçe göreceğiz.
Şimdi TO BE fiiliyle yapılan birkaç basit cümle kuralım.
I am here. Ben buradayım.
You are here. Sen buradasin.
He is here. O burada. (Erkekler için)
She is here. O burada. (Kadinlar için)
It is here. O burada. (Hayvanlar ve cansızlar için)
We are here. Biz buradayız.
You are here. Siz buradasınız.
They are here. Onlar buradalar.
Yukarıda dikkatinizi çektiği gibi “I” her zaman “am”, üçüncü tekil şahıslar “is”, çoğullar ise “are” şeklindeki “to be” fiilini kullanmaktadirlar.
Bu cümleleri “here” yerine bir takim isimlerle tamamlıyalım.
I am a student. Ben bir talebeyim.
You are a sailor. Sen bir denizcisin.
He is a doctor. O bir doktordur.
She is a teacher. O bir öğretmendir.
It is an apple. O bir elmadır.
We are students. Biz talebeleriz.
You are doctors. Siz doktorlarsınız.
They are apples. Onlar elmalardir.
Gördüğünüz gibi, cümleleri isimlerle tamamladık.
Buradaki isimler, çoğul veya tekil şeklindedir.
A student – students
a)Tekil isim, önünde kime ait olduğu veya sayisi gibi belirtici bir kelime yoksa ve bu isim sessiz harf ile başlıyorsa “a”, sesli harf ile başliyorsa “an” alır.
A book
A man
A comb
An apple
An umbrella
An iron b)Tekil veya çoğul isimler, şayet belirli ise, o zaman her ikisi de “the”alir.
The book The books
The man The men
The comb The combs
The apple The apples
The umbrella The umbrellas
The iron The irons
c)Pek çok isim çoğul hale getirilirken yanina “s” alir.
Pencil Pencils
Girl Girls
Tree Trees
Chair Chairs
Table Tables
d)Sonu, bir sessiz harften sonra “y” harfi ile biten tekillerin çoğul hali ise, sondaki “y” harfi kaldırılarak “i” olurken ayrıca “es” ekini de alir.
Lady Ladies
Country Countries
e)Ismin sonu bir sesli harften sonra “y” ile biterse, bu isim sonuna sadece “s” getirilerek çoğul yapılır.
Key Keys
Toy Toys
f)Bunlarin dışında daha farkli olarak çoğul yapilan isimler de vardir. Ancak bunları ileriki derslerde gorecegiz.
Şimdi aşağıda verdiğimiz cümleleri lütfen tamamlayınız :
It is a book.
It is – table.
It is – fork.
It is – apple.
He is – teacher.
She is – architect.
I am – engineer.
Birkac tane de çoğul cümle yapalım:
We are students_.
You are engineer_.
We are girl_.
They are lady__.
They are teacher_.
You are monkey_.
They are book_.
Şimdi yukarıda öğrendiğimiz,
“It is a book.” Cümlesini ele alalim. Biliyorsunuz bu cümlenin anlami, «O bir kitaptır ». Bu cümleyi, « O » yerine, « Bu » veya « Şu » ile nasıl yapabiliriz:
Bu kelimeler ,
It (O)
This (Bu)
That (Şu)’dur.
It is a book. O bir kitaptır.
This is a book. Bu bir kitaptır,
That is a book. Şu bir kitaptır.
Bunların çoğulları ise şöyledir
They are books. Onlar kitaplardır.
These are books. Bunlar kitaplardır.
Those are books. Şunlar kitaplardır.
Şimdi aşağıdaki alıştırmaları , örnekteki gibi, yapalım.
It is a dog.
That is a table.
This is a chair.
That is a window.
It is a pencil.
It is a flower.
That is a door.
This is a carpet.
Ana cümle yapısını öğrendikten sonra şimdi biraz da öznelerimizi ve nesnelerimizi zenginleştirelim.
Genel olarak yakınımızdaki bır nesneden bahsederken, “bu” yani “this”, uzağımızdaki bir nesneden bahsederken, “that” kelimelerini kullanıyoruz. Bunları çoğul hale getirirken, “this” “these”, “that” ise “those” haline geliyor. “O” anlamına gelen “it”, bildiğiniz gibi “they” olur.
Tekil Çoğul
This is a book. These are books.
That is a book. Those are books.
It is a book. They are books.
“Bu bir kitaptır.” yerine “Bu kitap kırmızıdır”, dersek bu cümlede öznemiz “bu” yerine “bu kitap” yani “this book” olur. Veya çoğul bir cümle yapmak ıstersek,
“bu kitaplar” , “these books” şeklinde anlatılır . Gördüğünüz gibi, her iki kelime de çoğul şekline girmiştir.
Tekil Çoğul
This book is red. These books are red.
That book ı-is red. Those books are red.
Bunları Geçmiş Zaman haline getirirken yapacağımız tek şey, yardımcı fiil olan “is” ve “are”ı, geçmiş zaman haline getirmek, yani “was” ve “were” olarak kullanmaktır.
Geniş Zaman Geçmiş Zaman ( Past Tense)
This book is red. This book was red.
That book is red. That book was red.
These books are red. These books were red.
Those books are red. Those books were red.
Özne olarak kullandığımız isımler, ileride göreceğimiz gibi birden fazla kelime ile çok tanımlayıcı oldukları gibi, tek bir kelime yardımı ile de isim tamlaması haline gelirler.
“The” ismin önüne gelerek, o ismin, hem cümleyi söyleyen hem de dinliyen tarafından bilindiğini belirtir.
Books are useful. Kitapların genellikle faydalı olduğunu belirten bir cümle.
Oysa;
The books are useful. Bu şekilde bir cümle kurarsak, bizim bahsettigimiz kitapların hangi kitaplar olduğunu bu sözü söylediğimiz insan da biliyor demektir.
Pek çok zamirin mülki hali iki çeşittir. Biri sadece tamlayıcı iken, diğeri özne, nesne veya durum belirtebilir.
Tamamlayıcı Tek başına kullanılan
My benim Mine benimki
Your senin veya sizin yours sizinki
His Onun erkekler için his onunki erkekler için
Her Onun kadınlar için hers onunki kadınlar için
İts Onun hayvanlar ve its onunki hayvanlar cansızlar için cansızlar için
our Bizim ours bizimki
their Onların theirs onlarınki
Şimdi bunların örneklerle kullanılış şekillerini görelim;
This is my book. Bu benim kitabımdır. This is mine. Bu benimkidir.
This is your book. Bu senin kitabındır. This is yours. Bu seninkidir.
This is his book. Bu onun kitabıdır. This is his. Bu onunkidir.
This is her book. Bu onun kitabıdır. This is hers. Bu onunkidir.
This is its book. Bu onun kitabıdır. This is its. Bu onunkidir.
This is our book. Bu bizim kitabımızdır. This is ours. Bu bizimkidir.
This is your book. Bu sizin kitabınızdır. This is yours. Bu sizinkidir.
This is their book. Bu onların kitabıdır. This is theirs. Bu onlarınkidir.
İşaret edilen kitaplar birden fazla ise, özneyi çoğul hale getiririz.
These are my books. Bunlar benim kitaplarımdır.
These are mine. Bunlar benimkilerdir.
These are your books. Bunlar senin kitaplarındır.
These are yours. Bunlar seninkilerdir.
These are his books. Bunlar onun kitaplarıdır. Erkekler için
These are his. Bunlar onunkilerdir.
These are her books. Bunlar onun kitaplarıdır. Kadınlar için
These are hers. Bunlar onunkilerdir.
These are its books. Bunlar onun kitaplarıdır. Hayvanlar ve cansızlar için
These are its. Bunlar onunkilerdir.
These are our books. Bunlar bizim kitaplarımızdır.
These are ours. Bunlar bizimkilerdir.
These are your books. Bunlar sizin kitaplarınızdır.
These are yours. Bunlar sizinkilerdir.
These are their books. Bunlar onların kitaplarıdır.
These are theirs. Bunlar onlarınkidir.
Olumsuz (negative) cümleler:
İngilizce’de “not” kelimesi olumsuzluk ekidir. Cümlede yardımcı fiilden sonra gelir ve cümleyi olumsuz hale getirir. Böylece;
a) Genis zaman (simple present tense) ve geçmiş zaman (past tense) yardımcı fiili olan am, is, are, was, were’den sonra :
Ahmet is a doctor.
Ahmet is not a doctor. Veya bunu kısaltırız:
Ahmet isn’t a doctor.
b) Geniş zaman ve geçmiş zaman cümlelerindeki fiilleri, “do” veya “did” yardımcı fiiliyle, fiilin geniş zaman (mastar) yapısına ayırdıktan sonra, yardımcı fiilin ardından “not “ ekini getirerek;
I like books.
I do not like books. Her fiilin içinde “do” yardimci fiili vardir. Bu, üçüncü tekil
şahıslarda “does” şeklindedir.
She likes books.
She does not like books.
c) Geçmiş zamanda, fiillerin içindeki do veya does yardimci fiili, “did” haline dönüşür.
I liked books.
I did not like books.
She liked books.
She did not like books.
Olumsuz cümleleri kisaltmak icin yardimci fiil ile not eki birleştirilebilir.
I don’t like books.
She doesn’t like books.
I didn’t like books.
She didn’t like books.
Olumlu sorular (Affirmative Questions)
Ingilizce’de soru cümlesi yapmak için, yardımcı fiili öznenin önüne getiriniz.
Mehmet is a carpenter.
Is Mehmet a carpenter?
You study English.
Do you study English?
Olumsuz sorular (Negative Questions)
Bu soru şeklini yapmak için de yine, yardımci fiil yer değiştirecek ve öznenin önüne geçecektir. Kısaltılmış cümlelerde “not” olumsuz eki, yardımcı fiille birlikte öznenin önüne gelir.
Ayşe is not a student.
Is Ayşe not a student?
Ayşe isn’t a student.
Isn’t Ayşe a student?
Bu cümlelerin cevaplari, genellikle “evet” veya “hayır” şeklindedir.
Bu cevaplar uzun veya kısa şekilde olabilir:
Is Mehmet a carpenter? Yes, he is a carpenter.
Yes, he is.
No, he is not a carpenter.
No, he isn’t.
Do you study English? Yes, I study English.
Yes, I do.
No, I do not study English.
No, I don’t.
Aşağıdaki olumlu cümleleri olumsuz hale getiriniz.
Örnek: It is a book.
It is not a book.
It isn’t a book.
1. It is yellow.
2. Selin is here.
3. I play the piano.
4. Mary is tall.
5. Ahmet and Mehmet are ready.
6. Joyce lives in a dormitory.
7. I visit them often.
8. They watch television.
9. Paul is on time.
10. Denny has a ticket.
Şimdi aynı cümleleri soru haline getiriniz ve cevaplandırınız.
(Tenses)
Zaman kavramını geçmişten gelip geleceğe giden düz bir çizgi olarak düşünelim.
Bu zaman çizgisi üstünde, geçmişte yaptığımız, şu anda da yapabileceğimiz veya ileride yapma olasılığımız olan hareketlerimizi anlatan cümleler, “Geniş Zaman” yani “Simple Present Tense” olan cümlelerdir.
I walk slowly. Ben yavaş yürürüm.
You walk slowly. Sen yavaş yürürsün.
He walks slowly. O (erkekler icin) yavaş yürür.
She walks slowly. O (kadınlar için) yavaş yürür.
It walks slowly. O (hayvanlar ve cansızlar için) yavaş yürür.
We walk slowly. Biz yavaş yürürüz.
You walk slowly. Siz yavaş yürürsünüz.
They walk slowly. Onlar yavaş yürürler.
Yukarıda gördüğünüz gibi “to walk” yani yürümek fiili, üçüncü şahıslarda “walks” şeklinde yazılmaktadır. Bunun nedeni fiilin içindeki “do” yardımcı fiilinin üçüncü tekil şahıslarda “ does” şeklinde olmasıdır. “Does” daki “es” eki, üçüncü şahıslar için kullanilan fiillere „s” veya “es” olarak eklenir. Bunun çeşitli örneklerini derslerimiz ilerlerken göreceksiniz.
Bu cümleleri soru haline getirirken, ana fiili yerinden oynatamıyacağımız için, her fiilin içinde bulunan yardımcı fiil olan “do” kelimesini, üçüncü şahıslar içinse “does” kelimesini öznenin önüne getireceğiz.
I walk slowly. I (do+walk) slowly. Do I walk slowly?
You walk slowly. You (do+walk) slowly. Do you walk slowly?
He walks slowly. He (does+walk) slowly. Does he walk slowly?
She walks slowly. She (does+walk)slowly. Does she walk slowly?
It walks slowly. It (does+walk) slowly. Does it walk slowly?
We walk slowly. We (do+walk) slowly. Do we walk slowly?
You walk slowly. You (do+walk)slowly. Do you walk slowly?
They walk slowly. They (do+walk)slowly. Do you walk slowly?
Daha önce de gördüğümüz gibi, olumsuz ve soru cümlelerinde, bu cümleleri oluşturmak için yardımcı fiilin yanına “not” getiriyor veya cümleyi soru haline getireceksek, bu sefer de yardımcı fiili özne’nin önüne alıyoruz.
I walk slowly. I do not walk slowly. Kısa olarak da: I don’t walk slowly.
You walk slowly. You do not walk slowly. You don’t walk slowly.
He walks slowly. He does not walk slowly. He doesn’t walk slowly.
She walks slowly. She does not walk slowly. She doesn’t walk slowly
It walks slowly. It does not walk slowly. It doesn’t walk slowly.
We walk slowly. We do not walk slowly. We don’t walk slowly.
You walk slowly. You do not walk slowly. You don’t walk slowly.
They walk slowly. They do not walk slowly. They don’t walk slowly
İlk derste öğrendiğimiz kuralı hatırlıyarak şimdi siz bu cümleleri olumsuz soru şekline getiriniz.
Örnek:
I walk slowly.
Do I not walk slowly? Veya kısa olarak: Don’t I walk slowly?
Geniş zamanı ana hattı ile öğrendikten sonra bu zamanın içindeki bir takım anlam değişikliklerini görelim.
a) Geniş zaman, zaman çubuğunun üzerinde, her zaman yaptığımız, hissettiğimiz veya durumumuzu bildiren bir cümle yapısıdır. Ancak aşağıdaki örnekde olduğu gibi bazen sadece o anı gösterebilir.
(Şu anda) kaç tane uçak görüyorsun? Diye sorulsa,
« I see four planes .» denir. Bunun anlamı zaman çubuğu üstünde o anda
yaptığınız bir işlem, gördüğünüz uçak sayısıdır. Çubuk üstünde
gösterirsek; (X konuştuğumuz veya düşündüğümüz andır.)
______________________X_________________________
Buna bir kaç örnek daha verelim:
You look well.
I am thirsty.
I want some coffee.
b) Aşağıdaki örneklerdeki geniş zaman cümleleri ise, konuşulan anı içine aldığı gibi, o anın daha öncesinden başlamış ve daha sonraya da uzanabileceğini anlatmaktadır.
My father is an economist.
I play the piano.
She teaches mathematics.
________________________X_________________________
c) Aşağıdaki örneklerde ise geniş zaman, olayın veya söylenilenin şu an için geçerli olduğu gibi geçmişte veya gelecekte de ara ara olabileceği anlamını taşımaktadır:
Ali comes home every Saturday.
Tolga plays tennis in the mornings.
Sue goes to church often.
_________________________________X_______________________________
x x x x x x x x x x
d) Aşağıdaki geniş zaman cümlelerinin anlamı, bu durumların her zaman için geçerli
oluşudur:
Istanbul is in Turkey.
The sun sets in the west.
_______________________________X______________________________
——————————– —————————————-
e) Şimdi de geniş zamanlı cümle oldukları halde gelecekten haber veren örnekler görelim:
The plane arrives at three o’clock.
They leave in the evening.
________________________________X___________________
x
Yukarıdaki örnekler, çok sık kullanılan cümleler olduklari icin şimdiden ezberlemeye çalışırsanız ilerisi için sizlere faydalı olacaklardır. Bugün için sizlerin yapmas gereken, soru halinde olmayan cümle yapısında önce öznenin geldiği ve özneyi fiil veya yardımcı fiilin takip ettiği ve bu cümlelerın olumsuz ve soru haline getirilmesini iyice öğrenmektir.
Geçmiş zaman (Simple Past Tense)
Geçmiş zaman, fiilin geçmiş zaman halini kullanarak yapılır. Geniş zamandan farklı olarak, fiilin geçmiş zaman hali tüm şahıslar için, tekil veya çoğul hiç farketmeksizin,aynıdır.
Ancak “to be”nin geçmiş zaman hali, tekil veya çoğul şahıslar için farklıdır.
Geniş zaman Geçmiş zaman
I am beautiful. Güzelim. I was beautiful. Güzeldim.
You are beautiful. Güzelsin. You were beautiful. Güzeldin
He is beautiful. O güzeldir. He was beautiful. O güzeldi.
She is beautiful. O güzeldir. She was beautiful. O güzeldi.
It is beautiful. O güzeldir. It was beautiful. O güzeldi.
We are beautiful. Biz güzeliz. We were beautiful. Biz güzeldik.
You are beautiful. Siz güzelsiniz. You were beautiful. Siz güzeldiniz.
They are beautiful. Onlar güzeldir. They were beautiful. Onlar güzeldiler.
Bir iş bir oluş bildiren fiillerin çoğu, “d”, “ed” veya “t” harfi eklenerek geçmiş zaman haline getirilir:
1) Sonuna sadece “t” harfi eklenerek, geçmiş zaman haline getirilen fiillerin sayısı azdır. Buna bir örnek olarak,
mean – meant
Fiilini gösterebiliriz.
2) Fiil, “e” veya “ee” ile bitiyorsa, genellikle “d” harfi eklenerek geçmiş zaman haline getirilir:
raise – raised
agree – agreed
3) Fiilin sonu h, w, x, y dışında başka bir sessiz harf ile bitiyorsa, son harf tekrarlanıp yanına “ed” eklenir.
stop – stopped
beg – begged
4) Fiilin sonuna bir seessizden sonra “y” harfi geliyorsa, sondaki “y” kalkar ve “ied” eklenir.
try – tried
study – studied
Geçmiş zaman hallerini öğrendiğimiz bu kelimelerle şimdi birkaç cümle yapalım.
Geniş zaman Geçmiş zaman
I mean it. I meant it.
You mean it. You meant it.
He means it. He meant it.
She means it. She meant it.
It means it. It meant it.
We mean it. We meant it.
You mean it. You meant it.
They mean it. They meant it.
Geçmiş zaman haline getirdiğimiz bu cümleleri “olumsuz” hale nasıl getirebiliriz?
Biliyorsunuz ki, bunun için “not” ekine ihtiyacımız var. Ancak Geniş zamanı öğrenirken gördük ki, not eki sadece yardımcı fiilin yanına gelebiliyor. Geniş zamanda her fiilin içinde bir de “do” veya “does” yardımcı fiilinin olduğunu öğrenmiştik. Bu yardımcı fiil, geçmiş zamanda, tüm şahıslar için “did”dir.
Bunu öğrendikten sonra şimdi cümlemizi tekrar inceliyelim:
Geçmiş zaman (Olumlu cümle) Geçmiş zaman(Olumsuz cümle)
I meant it. = I did+mean it. I did not mean it. Kisaca; I didn’t mean it.
You meant it. = You did+mean it. You did not mean it. You didn’t mean it.
He meant it. = He did+mean it. He did not mean it. He didn’t mean it.
She meant it. = She did+mean it. She did not mean it. She didn’t mean it.
It meant it. = It did+mean it. It did not mean it. It didn’t mean it.
We meant it. = We did+mean it. We did not mean it. We didn’t mean it.
You meant it. = You did+mean it. You did not mean it. You didn’t mean it.
They meant it. = They did+mean it. They did not mean it. They didn’t mean it
Şimdi aynı cümlenin soru halini ve buna cevapları görelim:
Did I mean it? Yes, you did. Yes, you meant it.
No, you didn’t. No, you did not mean it.
Did you mean it? Yes, I did. Yes, I meant it.
No, I didn’t. No, I did not mean it.
Did he mean it? Yes, he did. Yes, he meant it.
No, he didn’t. No, he did not mean it.
Did she mean it? Yes, she did. Yes, she meant it.
No, she didn’t. No, she did not mean it.
Did it mean it? Yes, it did. Yes, it meant it.
No. it didn’t. No, it did not mean it.
Did we mean it? Yes, you did. Yes, you meant it.
No, you didn’t. No, you did not mean it.
Did you mean it? Yes, we did. Yes, we meant it.
No, we didn’t. No, we did not mean it.
Did they mean it? Yes, they did. Yes, they meant it.
No, they didn’t. No, they did not mean it.
Aynı cümlelerin Olumsuz Soru halleri ise şöyle yapılır:
Didn’t I mean it? Did I not mean it?
Didn’t you mean it? Did you not mean it?
Didn’t he mean it? Did he not mean it?
Didn’t she mean it? Did she not mean it?
Didn’t it mean it? Did it not mean it?
Didn’t we mean it? Did we not mean it?
Didn’t you mean it? Did you not mean it?
Didn’t they mean it? Did they not mean it?
Yukarıda geçmiş zaman hallerini öğrendiğimiz diğer fiillerle şimdi siz cümleler kurup, onlarin soru hallerini, olumsuz ve olumsuz soru şekillerini yazarmısınız?
İngilizce’de, her zaman İnsan, şehir, ülke, devlet, üniversite, bina ve kanun isimleri, Milliyet ve kullanılan lisan isimleri, Ders isimleri, haftanın günleri, aylar, din isimleri, kitap isimleri büyük harfle yazılır.
Nokta, Cümle bitiminde ve kısaltmalarda kullanılır.
Soru işareti soru cümlelerinin sonunda kullanılır.
Virgül, Cümlecikler arasında birkaç ismi sayarken aralarda kullanılır.
Soru ifade eden kelimelerle (WHO, WHAT, WHICH, WHOSE) yapılan soru cümleleri;
Bu kelimeler soru cümlesinin öznesi veya öznenin tamamlayıcısıdır.
What, Which ve Whose tek başlarına veya yanlarında bir isimle birlikte kullanılırlar.
What is your name?
What plan do you make?
Which is your car?
Which answer is correct?
Whose did you take?
Whose book did you take?
Who ise tek başına kullanılır.
Who came here?
Bu cümle yapısı aynı şekilde, When, Where, How ve Why soru kelimeleriyle yapılan cümleler için de geçerlidir.
When do you go?
Where is your home?
Why are you lazy?
How are you?
17. bölümde gördüğümüz soru şekillerine verilen cevaplar tek kelimelik olduğu gibi, birkaç kelimelik uzunca cevaplar da olabilir.
What is your name? Tülin. My name is Tülin.
Who came here? Berin. Berin came here.
When do you go? Today. I go today.
How are you? Fine. I am fine.
Sahiplik hali ismin sonuna (‘) veya (‘s) konularak yapılır.
Kemal’s Kemal’in
Kemal’s book Kemal’in kitabı
Kemal’s book is here. Kemal’in kitabı buradadır.
Kemal’s is here. Kemal’inki burada.
The boy’s Erkek çocuğun (bilinen bir çocuk)
The boy’s room Erkek çocuğun odası
The boy’s room is there. Erkek çocuğun odası oradadır.
The boy’s is there. Erkek çocuğunki oradadır.
A cat’s Bir kedinin
A cat’s tail Bir kedinin kuyruğu
A cat’s tail is long. Bir kedinin kuyruğu uzundur.
Şayet isimler çoğul ise ve sonu (s) ile bitiyorsa sonuna sadece (‘) konur.
The boys’ room Erkek çocukların odası
The boys’ room is there. Erkek çocukların odası oradadır.
The boys’ rooms Erkek çocukların odaları
The boys’ rooms are there. Erkek çocukların odaları oradadır.
Ancak sonu (s) ile bitmeyen çoğulların sonuna, (‘s) konur.
The men’s hats Erkeklerin şapkaları
Sahiplik halinin nesnede kullanılması:
It is Selin’s coat. O, Selin’in mantosudur.
This is Selin’s coat. Bu, Selin’in mantosudur.
That is Selin’s coat. Şu, Selin’in mantosudur.
These are Selin’s coats. Bunlar, Selin’in mantolarıdır.
Those are Selin’s coats. Şunlar Selin’in mantolarıdır.
They are Selin’s coats. Onlar Selin’in mantolarıdır.
It is your mother’s hat. O senin annenin şapkasıdır.
This is your mother’s hat. Bu senin annenin şapkasıdır.
That is your mother’s hat. Şu senin annenin şapkasıdır.
These are your mother’s hats. Bunlar senin annenin şapkalarıdır.
Those are your mother’s hats. Şunlar senin annenin şapkalarıdır.
They are your mother’s hats. Onlar senin annenin şapkalarıdır.
Bu derste şimdiki zamanın (Present Continuous Tense) nasıl yapıldığını görelim;
İngilizce’de şimdiki zamanı uygulamak için özneden sonra yardımcı fiil “be”nin özneye uygun olan şekli eklenir. Bundan sonra, normal olarak yerini almakta olan fiile “ing” eki konur.
Özne – be – fiil – ing.
I am going. Ben gidiyorum.
You are going. Sen gidiyorsun.
He is going. O gidiyor.
She is going. O gidiyor.
It is going. O gidiyor.
We are going. Biz gidiyoruz.
You are going. Siz gidiyorsunuz.
They are going. Onlar gidiyorlar.
Her zaman olduğu gibi, fiilden sonra nesne getirebiliriz.
I am drinking water. Su içiyorum.
veya
I am going home. Eve gidiyorum.
Bu cümleleri olumsuz hale getirmek için “be” fiilinin özneye uygun olan şeklinden sonra “not” eklenir.
She is not going.
They are not coming here.
I am not drinking milk.
Soru haline getirmek için ise, “to be” fiili öznenin önüne geçer.
Am I going? Gidiyormuyum?
Are you coming here? Buraya mı geliyorsun?
Is she not going? Gitmiyor mu?
veya Isn’t she going?
Geçmişte Süreklilik (Past Continuous Tense)
Bu zamanı uygulamak için “to be” fiilinin özneye uygun olan şeklinin geçmiş zamanı kullanılır.
I was going home. Eve gidiyordum.
You were going home. Eve gidiyordun.
He was going home. Eve gidiyordu.
She was going home. Eve gidiyordu.
It was going home. Eve gidiyordu.
We were going home. Eve gidiyorduk.
You were going home. Eve gidiyordunuz.
They were going home. Eve gidiyorlardı.
Bu cümleleri de olumsuz yapmak için, “not” yardımcı fiilden sonraya; soru yapmak içinse, yardımcı fiil öznenin başına getirilir.
I was not going home. Eve gitmiyordum.
Were you going home? Eve mi gidiyordun?
Was she not going home? Eve gitmiyormuydu?
veya Wasn’t she going home? ” ”
Gelecek Zaman (Future Tense)
Özneden sonra (ben ve bizden sonra “shall”, diğer öznelerden sonra ise “will”) yardımcı fiili konur. Sonra mastar fiil getirilir.
I shall eat. Yiyeceğim.
You will eat. Yiyeceksin.
He will eat. Yiyecek.
She will eat. Yiyecek.
It will eat. Yiyecek.
We shall eat. Yiyeceğiz.
You will eat. Yiyeceksiniz.
They will eat. Yiyecekler.
Her ne kadar “ben” ve “biz” , “shall” yardımcı fiili alıyorlarsa da aynı zamanda diğer özneler gibi “will” yardımcı fiilini de kullanabilirler.
I will eat. Yiyeceğim.
We will eat. Yiyeceğiz.
Bu yapıda da yine, olumsuz cümleler için “not” yardımcı fiilden sonra gelir. Soru cümleleri için ise yardımcı fiil öznenin önüne getirilir.
I shall not eat. Yemiyeceğim.
veya I will not eat.
You will not eat. Yemiyeceksiniz.
Shall I eat? Yiyecek miyim?
Will they eat? Yiyecekler mi?
Shall I not eat? Yemiyecek miyim?
Will he not eat? Yemiyecek mi?
veya Won’t he eat? ”
Sıfatlar (Adjectives)
Sıfatlar, isimleri tanımlamak için kullanılırlar.
A good book. İyi bir kitap
The short story Kısa hikaye
This man Bu adam
Those forks Şu çatallar
Some ink Biraz mürekkep
Which boy Hangi çocuk
Whose table Kimin masası
This is a good book.
I liked the short story.
This man is an engineer.
Those forks are mine.
I need some ink.
Which boy played the game?
Whose table is this?
Siz de bu şekilde cümleler kurmaya çalışın.
narrow road, yellow napkin, tall man, ugly dog, beautiful day, cold water gibi…
Önceki derste, sahiplik anlamını Selin’s coat, Dogs’ tails de olduğu gibi, kelimenin sonuna (‘s) veya (‘) ekleyerek elde edebildiğimizi öğrenmiştik. Aynı anlamı (of) ile de sağlayabiliriz. Ancak bunlar genellikle cansız varlıklara ait isimlerdir.
Mary’s friends Mary’s friends are very nice.
My mother’s hair My mother’s hair is long.
The teacher’s book The teacher’s book is here.
The door of the house The door of the house is brown.
The legs of this chair The legs of this chair are short.
The cover of this book The cover of this book is green.
Şimdi bunlar gibi cümleler kurmaya çalışın. Pratik yapmak ve okuduğunuz cümleleri ezberlemeniz sizler için çok faydalı olacaktır.
Bazı sıfatlar ekler yapılarak olumsuz hale getirilebilirler.
agree anlaşmak, uyuşmak disagree uyuşmamak, bozuşmak
appear görünmek disappear gözden kaybolmak
connect birleştirmek disconnect birbirinden ayırmak
sincere samimi, içten insincere samimi olmayan, iki yüzlü
secure emin insecure tehlikeli
definite belirli indefinite belirsiz
possible mümkün impossible imkansız
moral ahlaklı, dürüst immoral ahlaka aykırı
mature olgun immature olmamış, ham
legal yasal illegal kanuna uymayan
logical mantıksal illogical mantıksız
legible okunaklı illegible okunmaz
regular düzenli irregular muntazam olmayan
rational makul irrational makul olmayan
responsible ciddi irresponsible düşüncesiz, güvenilmez
selfish bencil unselfish bencil olmayan
tried denenmiş untried denenmemiş
true doğru untrue doğru olmayan
Ayrıca bazı sıfatlar ise kelimenin sonundaki “ful” kaldırılıp “less” eki getirilerek olumsuz yapılabilir.
useful yararlı useless yararsız
hopeful umutlu hopeless umutsuz
cheerful neşeli cheerless kasvetli, hüzün verici
The, a, an’de sıfat yerine geçerler.
“The” önüne gelen ismi, konuşan ve dinliyen arasında bilinen haline getirir.
“A” ve “An” ise, “sıradan herhangi bir” anlamına gelir. Ancak tam olarak “bir adet” demek istiyorsak o zaman “one” veya “iki adet” için “two” gibi sayısal kelimeler kullanılır.
The book ( Konuşan ve dinliyen tarafından bilinen) kitap
A book ( Herhangi bir) kitap
One book ( Sayısal olarak) bir kitap
Two books ” ” iki kitap
Three books ” ” üç kitap
Emir Kipi (Order Form)
Bu durumda, özne olmadan, önce fiili söylüyoruz. Ancak buna nesne veya tamamlayıcı da ekleyebiliriz.
Go. Git.
Go there. Oraya git.
Drink your milk. Sütünü iç.
Drive you car. Arabanı sür.
Bu emirleri biraz hafifletmek için “please” kelimesini kullanıyoruz.
Please, go. Lütfen git.
Please, go there. Lütfen oraya git.
Please, drink your milk. Lütfen, sütünü iç.
Please, drive your car. Lütfen, arabanı sür.
Aynı cümleleri, “please” i sona getirerek de yapabiliriz. Anlam olarak hiç bir fark yoktur.
Please, sit down. Lütfen otur.
Sit down, please. Lütfen otur.
Bunları “olumsuz” hale getirebiliriz. Biliyorsunuz bu fiillerin içinde “do” yardımcı fiili vardır ve yine biliyoruz ki not eki yardımcı fiilin yanına getirilir.
Go.
Do not go.
veya
Don’t go. Gitme.
Do not drive your car.
veya
Don’t drive your car. Arabanı sürme.
Please, do not go there.
veya
Please, don’t go there. Lütfen oraya gitme.
Please, do not drink your milk.
veya
Please, don’t drink your milk. Lütfen sütünü içme.
Emirler, istekler çok daha hafif ve incitmiyecek şekilde söylenebilirler. Bunları ilerledikçe öğreneceksiniz.
“To have” fiili
Bu fiil bir oluş bildirdiği gibi, ilerideki derslerde göreceğimiz gibi, yardımcı fiil olarak da kullanılabilmektedir. Ancak şimdi, “sahip olmak” anlamı içinde öğreneceğiz.
I have some food. Biraz yemeğim var. (Biraz yemeğe sahibim)
You have some food. Biraz yemeğin var.
He has some food. Biraz yemeği var. Üçüncü tekil şahıslarda yardımcı fiil “do”, “does” halinde
olduğu için, “have”, “has” olur.
She has some food. Biraz yemeği var.
It has some food. Biraz yemeği var.
We have some food. Biraz yemeğimiz var.
You have some food. Biraz yemeğiniz var.
They have some food. Onların biraz yemeği var.
Bu fiilin olumsuz ve soru şekilleri, iki türde yapılır.
a) “Have” yardımcı fiil gibi yanına “not” alarak olumsuz olur.
I have not.
veya “do” yardımcı fiilinin yardımıyla olumsuz olur.
I do not have.
b) Have I?
veya yine “do” yardımcı fiiliyle,
Do I have?
“To have” fiilinin Geçmiş Zaman hali
“To have” bütün şahıslar için “had” haline gelir.
I had a blue car.
You had a blue car.
He had a blue car.
She had a blue car.
We had a blue car.
You had a blue car.
They had a blue car.
Şimdi bunları olumsuz hale getirelim.
“Do” yardımcı fiilin geçmiş zaman hali “did”dir.
I did not have a blue car.
I didn’t have a blue car.
You did not have a blue car.
You didn’t have a blue car.
He did not have a blue car.
He didn’t have a blue car.
She did not have a blue car.
She didn’t have a blue car.
We did not have a blue car.
We didn’t have a blue car.
You did not have a blue car.
You didn’t have a blue car.
They did not have a blue car.
You didn’t have a blue car.
Soru haline getirelim.
Did I have a blue car?
Did we have a blue car?
Olumsuz soru yaparsak;
Did you not have a blue car?
Didn’t you have a blue car?
Did they not have a blue car?
Didn’t they have a blue car?
“Have to” ise yardımcı fiildir. Bir zorunluluk ifade eden “……meli, ………..malı” eki şeklindedir.
Ancak bu zorunluluk, konuşanın koyduğu zorunluluk değil, bir takım dış mecburiyetlerin getirdiği
bir zorunluluktur.
Özne’den sonra “have to” veya üçüncü şahıslar için “has to” yardımcı fiilini getirdikten sonra asıl yapılan işi belirtmek için fiilimizi getiririz.
I have to go now. Şimdi gitmeliyim.
You have to go now. ” gitmelisin.
He has to go now. ” gitmeli.
She has to go now. ” gitmeli.
It has to go now. ” gitmeli.
We have to sit down. Oturmalıyız.
You have to sit down. Oturmalısınız.
They have to sit down. Oturmalılar.
“Have to” iki şekilde olumsuz veya soru yapılır.
Olumsuz
I have not to wash the dishes. Bulaşıkları yıkamam gerekmiyor. (Bu yapı çok kullanılmıyor.)
I haven’t to wash the dishes.
veya
I do not have to wash the dishes. Genellikle bu yapı kullanılır.
I don’t have to wash the dishes.
Soru
Have I to wash the dishes?
veya
Do I have to wash the dishes?
Olumsuz Soru
Have I not to wash the dishes?
Haven’t I to wash the dishes?
veya
Do I not have to wash the dishes?
Don’t I have to wash the dishes?
“Have to” nun Geçmiş Zaman olarak kullanılması
Bu, tüm şahıslar için “had to” dur.
I had to polish my shoes. Ayakkabılarımı cilalamalıydım.
You had to polish your shoes. Ayakkabılarını cilalamalıydın.
He had to polish his shoes. Ayakkabılarını cilalamalıydı.
She had to polish her shoes. ” ”
We had to polish our shoes. Ayakkabılarımızı cilalamalıydık.
You had to polish your shoes. Ayakkabılarınızı cilalamalıydınız.
They had to polish their shoes. Ayakkabılarını cilalamalıydılar.
Bunların “olumsuz” veya “soru” halleri iki ayrı şekilde yapılır.
Olumsuz
I had not to polish my shoes.
veya
I did not have to polish my shoes.
Kısaca,
I didn’t have to polish my shoes.
Soru
Had I to polish my shoes? Bu yapı sıklıkla kullanılmaz.
Did I have to polish my shoes? Bu yapı sıklıkla kullanılır.
Olumsuz Soru
Had I not to polish my shoes?
Did I not have to polish my shoes?
Kısaca,
Didn’t I have to polish my shoes?
“Must” yardımcı fiili
Bu, sözü söyleyenin belirttiği bir zorunluluktur.
I must come home early.
You must come home early.
He must come home early.
She must come home early.
It must come home early.
We must come home early.
You must come home early.
They must come home early.
Bu cümlelerin olumsuz veya soru hallerinde “do” kullanılmaz.
“There”
Bu kelime ilk derslerde gördüğümüz gibi, genellikle cümlenin sonuna gelerek “orada” anlamında kullanıldığı gibi bazı durumlarda cümlenin başında da kullanılır. Bu durumda anlam farklılaşır.
There is a book on the table. Masanın üstünde bir kitap var.
There are two cats in the kitchen. Mutfakta iki kedi var.
Bu cümleleri geçmiş zaman haline çevirmek için sadece “is” ve “are”ı , “was” ve “were” yaparız.
There was a book on the table. Masanın üstünde bir kitap vardı.
There were two cats in the kitchen. Mutfakta iki tane kedi vardı.
Bunların olumsuz eki, yardımcı fiilden sonra gelir.
Soru halleri ise, yardımcı fiilin “there”in önüne geçmesiyle yapılır.
There is not a book on the table.
There isn’t a book on the table.
Are there two cats in the kitchen?
Are there not two cats in the kitchen?
Aren’t there two cats in the kitchen?
Yardımcı fiil “Can”
“Can” yardımcı fiili, yetenek, yeterlilik, izin, ihtimal, rica veya yardım teklif ederken kullanılır.
a. Şarkı söyleyebilirim. yetenek
I can sing.
b.Burada sigara içebilirsin. izin
You can smoke here.
c.Kazanabiliriz. ihtimal
We can win.
d.Bana yardım edebilirmisin? rica
Can you help me?
e.Size yardım edebilirmiyim? yardım teklif ederken
Can I help you?
“Can” yardımcı fiili ve “What”, “Where”, “How”, “When”, “What”, “Who” kelimeleri ile
soru cümlelerine örnekler;
What can I do for you? Sizin için ne yapabilirim?
Where can I buy fish? Nerede balık satın alabilirim?
How can I get to the park? Parka nasıl ulaşabilirim?
When can we visit you? Sizi ne zaman ziyaret edebiliriz?
What can we do there? Orada ne yapabiliriz?
How can we help you? Size nasıl yardım edebiliriz?
Yardımcı fiil “May”
“May” yardımcı fiilinden sonra kök fiil gelir
Yapılma olasılığı, veya “ben” ve “biz” den başka şahıs zamirleriyle kullanıldığında ise
izin verme anlamı vardır.
I may go to school early. Okula erken gidebilirim.
We may drink tea in the afternoon. Öğleden sonra çay içebiliriz.
You may leave at noon. Öğle vakti gidebilirsin.
He may smoke there. Orada sigara içebilir.
She may buy a new dress. Yeni bir elbise alabilir.
They may come in. Onlar içeri gelebilirler.
Olumsuz cümlelerde “not” eki, “may”den sonra gelir.
Soru cümlelerinde ise “may” öznenin başına geçer.
I may not go to school early.
May we drink tea in the afternoon?
“Used to”
Bu yardımcı fiil, daha önceleri sık sık yapılan fiilleri anlatır.
I used to play tennis. Tenis oynardım.
You used to drink tea every evening. Sen her akşam çay içerdin.
He used to see his mother every day. O her gün annesini görürdü.
She used to cook. Yemek pişirirdi.
It used to drink milk. O süt içerdi.
We used to share our books. Kitaplarımızı paylaşırdık.
You used to play bridge. Briç oynardınız.
They used to swim every day. Onlar hergün yüzerlerdi.
Genellikle “did” ile soru haline getirilir. Bu fiil kendi içinde geçmiş zaman olduğu için, olumsuz ve soru cümlelerinde, “did”in yanında “use to” haline gelir.
Did you use to play tennis?
I did not use to play tennis.
I didn’t use to play tennis.
“To be used to”
Yukarıda belirttiğimiz “used to” yardımcı fiiline çok benzese de, anlam olarak alışkanlığı belirtir.
My mother is used to cook. Annem yemek pişirmeye alışıktır.
Mehmet is used to drive. Mehmet araba kullanmaya alışıktır.
Mary is not used to write letters. Mary mektup yazmaya alışık değildir.
We are not used to smoke. Sigara içmeye alışık değiliz.
Your son is used to read books. Oğlun kitap okumaya alışıktır.
They are not used to work. Onlar çalışmaya alışık değildir.
Bu cümlelerdeki yardımcı fiilin yanına “not” eki getirerek olumsuz yapıyoruz. Soru yapmak için de, biliyorsunuz, yardımcı fiili öznenin önüne getireceğiz.
Geçmiş zaman haline getirmek için ise, “is” “was”, “are” “were” olacaktır.
Mary was used to write letters.
Mary was not used to write letters.
They were not used to work.
“To use” ise, kullanmak anlamına gelen çok sade bir fiildir.
Yukarıdaki iki anlamla da hiç bir yakınlığı yoktur.
I used a knife. Bir bıçak kullandım.
His father used his hands. Onun babası ellerini kullandı.
Sue’s mother uses the machine. Sue’nın annesi makineyi kullanır.
You are using the napkins. Peçeteleri kullanıyorsun.
I did not use a knife. Bıçak kullanmadım.
His father didn’t use his hands. Babası ellerini kullanmadı.
Does Sue’s mother use the machine? Sue’nın annesi makineyi kullanıyor mu?
Are you using the napkins? Peçeteleri kullanıyormusun?
“Whose”
Bu, “Kimin?” anlamına gelir. Kimin kitabı, kimin annesi gibi soru cümlelerinde kullanılır.
Özne olarak tek başına veya yanına bir isim gelerek cümle yapısında yer alır.
Whose is beautiful? Kiminki güzel?
Ayşe’s. Ayşe’ninki.
Ayşe’s is beautiful. Ayşe’ninki güzeldir.
Whose book is this? Bu, kimin kitabıdır?
My father’s. Benim babamın.
It is my father’s. O, benim babamındır.
Aynen “Whose” gibi, “Which” ve “What” ile yapılan soru cümlelerinde, “Which” ve “What”
tek başlarına veya yanlarına bir isim alarak da kullanılabilirler.
Which is correct? Hangisi doğrudur?
Which answer is correct? Hangi soru doğrudur?
What is your name? İsminiz nedir?
Tülin.
My name is Tülin. Benim ismim Tülin’dir
What plan did you make? Ne plan yaptın?
“Some” ve “Any”
Some,” biraz veya bazı”anlamına gelir
I have some friends in Omaha. Benim Omaha’da bazı arkadaşlarım var.
There are some wide streets. Bazı geniş caddeler var.
Barry has some hobbies. Barry’nin bazı hobileri var.
“Any” ise, bu cümlelerin olumsuz ve soru hallerinde kullanılır.
I do not have any friends in İzmir.
Bu içerik internet kaynaklarından yararlanılarak sitemize eklenmiştir
Ekleyen: Berke
Editörün Seçtikleri
POPÜLER MESAJLAR
