REALiZM-Gercekcilik

REALİZM (Gerçekçilik)
• Bir estetik kavram olarak 19. yüzyıl ortalarında Fransa’da ortaya çıkmıştır. Nasıl ki romantizm klasizme bir başkaldırı niteliğinde ise gerçekçilik yani realizm, hem klasizme hem de romantizme bir başkaldırıdır. Amaç, sanatı klasik ve romantik akımların yapaylığından kurtarmak, çağdaş eserler üretmek ve konularını öncelikle yüksek sınıflar ve temalarla ilgili değil, toplumsal sınıflar ve temalar arasından seçmekti. Realizmin amacı, günlük yaşamın önyargısız, bilimsel bir tutumla incelenmesi ve edebi eserlerin bir bilim adamının klinik bulgularına benzer nesnel bir bakış açısıyla ortaya konmasıdır. Örneğin, realizmin iki güçlü temsilcisi Gustave Flaubert’in Madame Bovary adlı romanı ile Emile Zola’nın Nana adlı romanında cinsellik ve şiddet edebi bir mikroskop altında incelenerek olanca çıplaklığıyla ortaya konulmuştur.
 Realizm felsefesinin altında güçlü bir felsefi belirlenimcilik yatar. Fransız edebiyatında Flaubert ile Zola’nın yanısıra Honore de Balzac, Stendhal, Rusya’da Lev Tolstoy, Ivan Turgenyev, Fyodor Dostoyevski, İngiltere’de Charles Dickens ve Anthony Trollope, Amerika’da Theodore Dreiser, İrlanda’da James Joyce realizmin önemli temsilcileridir. Realizm, 20. yüzyıl romanının gelişimini de önemli ölçüde etkilemiştir.
Realizmin İlkeleri
* Gerçekler ön plandadır. Realist sanatçılar, eserlerinde yaşamın gerçeklerini dile getirir.
* Yalnızca yaşananın anlatılmasına yönelen gerçekçiler, olaylar ve kişiler karşısında tarafsız davranırlar. * Eserlerine kendi duygu, düşünce ve yorumlarını katmazlar. Çünkü Realizmde doğayı olduğu gibi kopya etmek esastır.
* Gerçekler anlatılırken kişilerin psikolojileri, onların kişiliklerini etkileyen çevrelerinin tanıtımı, içinde bulundukları ortam ayrıntılarıyla verilir. Onun için de betimieme, realist yazarlarda en önemli anlatım bigimi olarak dikkat çeker.
* Realizmde, gerçek hayatın anlatılması esas olduğu için realistlerin eserlerinde toplumun sıradan kişilerine rastlanır. Eserlerinde daha çok yaşamın olağan olaylarına yönelen gerçekçiler, çok basit bir konuyu bile ele alırlar.
* Realist yazarların okuyucuyu eğitme gibi bir amaçları yoktur; onlar gözlem, araştırma ve belgelere dayanarak, yaşananı nesnel bir şekilde aktarmayı amaçlarlar.
* Realizmde biçim güzelliğine önem verilir, dilde ve anlatırnda süsten, özentiden kaçınılır. Çünkü sanatı, klasik ve romantik akımların yapaylığından kurtarmak amaçlanır.
* Realizmde roman ve hikaye ön plana çıkmıştır.
Realizmin Temsilcileri
* Stendhal
* Honore de Balzac
* G. Flaubert
* E. Hemingway
* J. Steinbeck
* Charles Dickens
* Lev Tolstoy
* Dostoyevski
* A. Çehov
* Gogol
* M. Gorki
Türk Edebiyatında Realizmin Temsilcileri
-Recaizade Mahmut Ekrem (Araba Sevdası)
-Samipaşazade Sezai (Zehra)
-Nabizade Nazım (Karabibik)
-Halit Ziya Uşaklıgil (Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar)
-Yakup Kadri Karaosmanoğlu (Kiralık Konak, Yaban …)
-Memduh Şevket Esendal (Ayaşıı ve Kiracıları)
-Reşat Nuri Güntekin (Romanlarıyla)
-Refik Halit Karay (Romanları ve hikayeleriyle)
-Sait Faik Abasıyanık (Roman ve hikayeleriyle
Bu içerik internet kaynaklarından yararlanılarak sitemize eklenilmiştir.